T’gëtt Hierscht ! Jean Kandel
Den Hierscht fierft d’Blieder un de Beem all goldeg giel !
D’Natuer schenkt äis déi schéinste Biller an der Wiel !
Een Tierchen duerch d’Gewan gëtt dann eng gelleg Freed,
Woar en och laang, du goufs midd, t’deet dir guer net leed !
Et wier, esou so’n der vill, déi schéinste Joreszäit !
An dat, well d’Leit esou frou sinn, een och gläich gesäit !
Bléist dann ee staarke Wand ettlech Deeg duerch d‘Natuer,
Verléiren d’Beem hiert Kleed, ma net alleguer !
Geet mueres d’Sonn spéit op an Owes fréi nidder,
Ginn d’Deeg méi kuerz, ma d’Uucht méi laang mat vill Lidder !
Déi gi gesongen vu Grous a Kleng mat vill Freed,
A gäere vum Papp op der Mandolinn begleed !
Wann dann d‘Bomi ee flott Gedicht récitéiert !
An d’Kanner vierdro‘n wat s‘an der Schoul geléiert,
De Bopi nach seng Spiichte vu fréier verzielt,
Gëtt vill gelaacht, a wéi d’Zäit vergeet, een kaum spiert !